لطفا املای کلمه‌ی خود را بررسی کنید و یا کلمات کلیدی دیگری را امتحان کنید
رنو مگان نسل دوم بین سال‌های 2002 تا 2009 روی خط تولید شرکت رنو فرانسه قرار داشت. این خودرو بین سال‌های 1387 تا 1393 توسط پارس خودرو نیز به‌صورت مونتاژی در کشور تولید و عرضه می‌شد. در کنار مونتاژ مگان در ایران تعداد محدودی از مدل وارداتی این خودرو نیز وارد بازار شدند که به مگان‌های وارداتی معروف هستند. رنو مگان وارداتی نیز مانند مدل پارس خودرویی (مونتاژی) با دو موتور 1.6 لیتری و 2 لیتری در بازار موجود هستند. برای اطلاع از تفاوت‌های میان مدل وارداتی و مونتاژی، مشخصات فنی، تجهیزات ایمنی، امکانات رفاهی و ارزش خرید رنو مگان وارداتی در ادامه با ما همراه باشید.
طراحی داخلی مگان با معیارهای امروزی جذابیت خاصی ندارد و باید قبول کنیم که طراحی آن مانند روزهای اول هیجان‌انگیز و متفاوت به‌نظر نمی‌رسد. فرم داشبورد و کنسول کاملا ساده است اما برای خودرویی که در سال 2002 طراحی و تولیدشده جلوه مناسبی دارد. در این میان ترمزدستی مگان خیلی خاص و جالب طراحی شده است و بیشتر به اهرم گاز هواپیما شباهت دارد! با اینکه رنو مگان وارداتی در بخش طراحی داخلی نمره متوسطی را دریافت می‌کند، اما در بخش فضای کابین خودرویی سربلند است و در واقع فضای سر و پا در رنو مگان برای تمامی سرنشینان مناسب و کافی خواهد بود. صندلی‌های این خودرو نیز از راحتی قابل قبولی برخوردارند که این مسئله در کنار فضای جادار کابین، باعث می‌شود رنو مگان خودرویی مناسب برای سفرهای خانوادگی باشد. به این موارد باید صندوق عقب بزرگ 520 لیتری را نیز اضافه کرد که یکی از مهم‌ترین برگ‌های برنده رنو مگان در برابر رقبایش محسوب می‌شود. با توجه به سال تولید رنو مگان وارداتی نباید انتظار بالایی از این خودرو در بخش امکانات رفاهی داشت؛ با این وجود لیست امکانات مگان چندان هم خالی از عریضه نبوده و این سدان فرانسوی جمع‌وجور در مقایسه با نمونه مونتاژی از امکانات بیشتری برخوردار است. از جمله آپشن‌های مگان وارداتی می‌توان به مواردی همچون شیشه‌های جلو و عقب برقی، فرمان برقی حساس به سرعت، سنسور باران، چراغ‌های خودکار، چراغ مطالعه، کنترلر سیستم صوتی پشت فرمان، ریموت کارتی هوشمند، تهویه خودکار تک کاناله، صندلی دو تکه عقب، پشت سری‌های عقب، محفظه درب دار طاقچه عقب، زیر آرنجی درب دار جلو، آینه‌های جانبی برقی و پرده جانبی عقب اشاره کرد.
مگان زمانی که وارد بازار کشور شد، جزو خودروهای جذاب کلاس خود به‌حساب می‌آمد، اما حالا باگذشت بیش از 15 سال از طراحی این خودرو نمی‌توان مگان را خودرویی زیبا یا جذاب دانست. با این وجود مگان طراحی خارجی قابل قبولی دارد و جذابیت آن در بازار دست‌دوم همچنان حفظ شده است. طراحی مگان در جلو سادگی و زیبایی خود را دارد، اما در سایر بخش‌ها یعنی قسمت جانبی و عقب دیگر خبری از زیبایی نیست و تنها سادگی باقی مانده است. به‌خصوص در نمای جانبی استفاده از زه‌های پلاستیکی مشکی‌رنگ سبب شده تا خودرو شبیه به ماشین‌های ارزان‌قیمت به نظر برسد. رینگ‌های برخی از مدل‌های وارداتی متفاوت با مدل‌های تولید پارس خودرو است و به‌جای رینگ چند پره از رینگ پنج‌پر برخوردار هستند که البته خیلی جذاب نیست. یکی از ایرادات مهم رنو مگان یکپارچه بودن جلوپنجره با سپر است که در صورت تصادف و آسیب دیدن جلوپنجره ناچار خواهید بود یک سپر نو خریداری کنید. یکی دیگر از نکته‌های عجیب طراحی رنو مگان دستگیره صندوق‌عقب این خودرو است که استفاده از آن در میان خودروهای سدان چندان متداول نبوده و بیشتر شبیه دستگیره صندوق خودروهای شاسی‌بلند است.
با قرار گرفتن پشت فرمان مگان از تسلط خوبی به محیط اطراف و ابعاد خودرو برخوردار خواهید بود و اغلب ادوات کابین هم در دسترس قرار دارند. موتور مگان با قرار دادن ریموتی شبیه به کارت اعتباری در اسلات مخصوص و سپس فشردن کلیدی در بخش پایینی داشبورد روشن می‌شود. پیشرانه رنو به‌آرامی کار می‌کند ولی با افزایش دور موتور صدای نسبتا زیادی به کابین نفوذ می‌کند. گیربکس 4 دنده خودکار مگان، اصلا عملکرد سریعی ندارد و نه‌تنها تعویض‌های دنده را به‌موقع انجام نمی‌دهد بلکه در هنگام تعویض دنده نیز ضرباتی را به کابین منتقل می‌کند. در بحث شتاب‌گیری مگان در دنده یک و دو شتاب خوبی دارد، اما در سرعت‌های بالا شتاب‌گیری ثانویه چشمگیری را شاهد نخواهید بود. مقصر اصلی این کندی را باید گیربکس 4 دنده قدیمی مگان دانست. در نمونه‌های 1.6 لیتری اگر خودرو به گیربکس 5 سرعته دستی مجهز شده باشد، عملکرد آن رضایت‌بخش است اما توانایی‌های حرکتی نسخه‌های 1.6 لیتری اتوماتیک، در حدواندازه تندر 90 اتوماتیک ارزیابی می‌شود. عملکرد نرم سیستم تعلیق رنو مگان در مواجهه با دست‌اندازها یکی از ویژگی‌های مثبت این خودرو محسوب می‌شود؛ مورد مثبت دیگری که در کنار این نرمی به چشم می‌خورد، هندلینگ مگان است که باوجود عدم برخورداری از سیستم کنترل پایداری، چسبندگی قابل قبولی را ارائه می‌دهد. فرمان برقی رنو مگان وارداتی حساس به‌سرعت بوده، از همین رو در سرعت‌های پایین نرمی مناسبی دارد و در سرعت‌های بالا فرمان اندکی سنگین می‌شود که برای کنترل بهتر خودرو بسیار کاربردی به‌نظر می‌رسد.
رنو مگان وارداتی در بخش فنی تفاوتی با نسخه‌های پارس خودرویی ندارد؛ این مدل نیز با دو موتور 1.6 لیتری و 2 لیتری در بازار موجود است. موتور 1.6 لیتری رنو مگان با تندر 90 یکسان است ولی قدرت خروجی آن بیشتر بوده و به‌جای 105 اسب بخار 115 اسب بخار قدرت دارد. گشتاور موتور 4 سیلندر 16 سوپاپ رنو مگان نیز 152 نیوتن‌متر اعلام شده است. شتاب صفر تا صد مدل 1.6 لیتری 10.9 ثانیه و مصرف سوخت ترکیبی آن 7 لیتر در هر 100 کیلومتر است. مدل قوی‌تر از موتور 2 لیتری 4 سیلندر استفاده می‌کند که 136 اسب بخار قدرت و 191 نیوتن‌متر گشتاور دارد. برای انتقال نیروی این موتور به چرخ‌های جلو، کمپانی رنو دو نوع گیربکس 5 سرعته دستی و 4 سرعته اتوماتیک را برای مگان در نظر گرفته است. همان‌طور که می‌تواند حدس زد این مدل در مقایسه با نمونه مجهز به موتور 1.6 لیتری از چالاکی بیشتری برخوردار است. شتاب صفر تا صد کیلومتر مگان 2000 اتوماتیک 9.4 ثانیه و حداکثر سرعت آن نیز 210 کیلومتر بر ساعت است. این خودرو در سیکل ترکیبی 7.8 لیتر بنزین در هر 100 کیلومتر مصرف می‌کند که مصرف سوخت بسیار مناسب و مقرون‌به‌صرفه‌ای برای خودرویی در این رنج قیمتی به‌نظر می‌رسد.
رنو مگان در زمان ورود به بازار ایران رقبایی مانند مزدا 3 نسل قدیم، پروتون جنتو و هیوندای آوانته را در مقابل خود داشت. صحبت مزدا 3 جداست ولی دو رقیب دیگر یعنی هیوندای و پروتون باوجود توانایی‌هایشان بخش بزرگی از بازار را به مگان واگذار کردند. مگان نه‌تنها خودرویی کم استهلاک، راحت و ایمنی محسوب می‌شود، بلکه از شبکه گسترده خدمات نیز برخوردار است و مشکلی برای تأمین قطعات آن وجود ندارد. امروز مگان با اینکه گرد کهنگی روی چهره آن نشسته، همچنان خودرویی محبوب در بازار دست‌دوم است، اما در حال حاضر خودروهای چینی صفرکیلومتر رقبای مگان وارداتی محسوب می‌شوند که با طراحی بروز و امکانات رنگارنگ خود کار را برای مگان سخت کرده‌اند. در کل رنو مگان وارداتی خودرویی مناسب و ارزشمند است که مزایایی همچون، استهلاک پایین، ایمنی بالا و اتاق راحت و جادار دارد؛ معایب این خودرو نیز گیربکس قدیمی، امکانات رفاهی کم و ظاهر قدیمی هستند.
در این بخش به نقد و بررسی ایمنی رنو مگان وارداتی خواهیم پرداخت. اینجا جایی است مگان وارداتی اصلی‌ترین تفاوت را با نمونه‌های پارس خودرویی دارد. درحالی‌که مدل‌های مونتاژی دارای دو ایربگ برای راننده و سرنشین جلو هستند در نمونه‌های وارداتی 6 ایربگ موجود است که شامل ایربگ راننده و سرنشین، ایربگ پرده‌ای و ایربگ جانبی می‌شود. در سال 2002 رنو مگان با تکیه‌بر این تجهیزات ایمنی و استحکام بالای بدنه، موفق به کسب 5 ستاره ایمنی از Euro NCAP شده است. از تجهیزات ایمنی دیگر رنو مگان باید به ترمز ضد بلوکه، سیستم توزیع الکترونیکی نیروی ترمز و کمربند ایمنی پیش کشنده جلو اشاره کرد. باوجوداینکه رنو مگان فاقد تجهیزات مدرن ایمنی خودروهای امروزی است، اما ازنظر استحکام خودرویی بسیار قابل‌اطمینان بوده و به‌حق باید آن را همچنان برتر از برخی خودروهای تولید داخل یا چینی ارزیابی کرد.
خروج از حساب کاربری 
نظرات کاربران