اگر طرفدار خودروهای ژاپنی باشید، یکی از خودروهای مورد علاقه شما می‌تواند خودروی میتسوبیشی لنسر باشد. میتسوبیشی لنسر یا لانسر یک سدان خانوادگی است که اولین بار در سال ۱۹۷۳ به عنوان یک خودروی کوچک خانوادگی شرکت میتسوبیشی به بازار معرفی شد. سرعت و شتاب خودروی میتسوبیشی لنسر تا حدی زیاد بود که به جرات می‌توان گفت تاریخچه این سدان خانوادگی با مسابقات رالی به‌طور عجیبی گره خورده است. همین ویژگی جذاب سبب شد تا ما در این مقاله از مجله خودرو همراه مکانیک به معرفی نسل‌های میتسوبیشی لنسر بپردازیم.
در این مقاله موارد زیر را مطالعه خواهید کرد
تاریخچه شرکت میتسوبیشی
قبل از معرفی نسل‌های میتسوبیشی لنسر، نگاهی بر تاریخچه کمپانی سازنده آن داریم. تاریخچه تأسیس شرکت میتسوبیشی ژاپن به سال ۱۸۷۰ برمی‌گردد که این شرکت توسط ایوازاکی یاتارو تأسیس شد و پس از گذشت نزدیک به یک دهه با خرید یک معدن زغال سنگ علاوه بر اموری همچون بانکداری، بیمه، گمرک و سایر موارد با در دست گرفتن این معدن نقش خود را به عنوان یک شرکت گروه صنعتی بزرگ در کشور ژاپن روز به روز پررنگ تر نمود. در زبان ژاپنی میتسوبیشی به معنای سه الماس است. فعالیت عمده این شرکت در زمینه خودروسازی با شروع جنگ جهانی دوم آغاز شد.
دلیل اوج گرفتن فعالیت شرکت میتسوبیشی در زمان جنگ جهانی دوم را می‌توان اشتغال این شرکت به فعالیت‌هایی مانند تولید هواپیما و کشتی دانست. همچنین این شرکت ژاپنی در سال ۱۹۱۷ تولید اولین خودروی خود را با نام میتسوبیشی مدل A بر پایه ی خودروی فیات ۳ آغاز نمود. این خودرو که یک سدان ۷ نفره محسوب می‌شد در بازار داخلی ژاپن با استقبال از سوی افراد سیاسی و ثروتمند رو به رو گردید و یکی از موفقیت‌های این شرکت در زمینه خودروسازی محسوب می‌گردد. البته از آنجاییکه این خودرو دست ساز بود و گران قیمت، به تیراژ بالایی از تولید نرسید. پس از گذشت چند دهه در سال ۱۹۶۰ یکی دیگر از محصولات این شرکت بسیار پر سر و صدا به بازار وارد شد و آن هم خودرویی با نام ۵۰۰ بود.
تولید این خودرو موضوع ساخت ۷۵ هزار دستگاه خودرو را در بر می‌گرفت که باعث شد ارزش سهام این شرکت در سطح بین‌المللی روز به روز ارتقا یابد. دهه هفتاد میلادی سال‌هایی بود که شرکت میتسوبیشی ورود به خودروهای لوکس را در برنامه خود قرار داد و در بازارهای جهانی نیز از محبوبیت بسیار بیشتری برخوردار شد. خودروی پاجرو یکی از محصولاتی است که مربوط به این دهه از فعالیت و رشد شرکت می‌باشد. امروزه شرکت میتسوبیشی بیش از ۷ مدل از انواع خودروها را در سطح بین‌المللی و در کلاس‌های گوناگون تولید می‌کند و سهم مناسبی از بازارهای جهانی را به خود اختصاص داده است. همکاری با کمپانی کرایسلر و حتی ساخت موتور برای محصولات این خودروساز و تولید محصولاتی دیگر نظیر گالانت، اکلیپس، GTO و… در دهه ۷۰ تا ۹۰ میلادی را می توان سه دهه طلایی برای میتسوبیشی در نظر گرفت.
|
مطالعه مقالات زیر را از دست ندهید |
نسل اول میتسوبیشی لنسر
معرفی نسل‌های میتسوبیشی لنسر را با نسل اول آن آغاز می‌کنیم. میتسوبیشی لنسر یک خودروی سدان خانوادگی جمع و جور است که در سال ۱۹۷۳ طی یک مشارکت بین شرکت میتسوبیشی با شرکت کرایسلر به بازار عرضه شد. نسخه اولیه میتسوبیشی لنسر در چهار سبک مختلف بدنه شامل دو درب و چهار درب سدان و همچنین دو درب کوپه و پنج درب استیشن واگن به بازار عرضه شد که مشتریان می‌توانستند از بین این چهار گزینه خودروی خود را انتخاب نمایند. قوی‌ترین موتور نسل اول خودروی میتسوبیشی لنسر نهایتاً ۱۱۰ اسب بخار قدرت داشت. نکته جالب توجه در خودروی میتسوبیشی لنسر این است که این خودرو از همان نسل اول به مسابقات اتومبیلرانی راه یافتند. لنسر به دلیل همکاری گسترده میتسوبیشی با کرایسلر-داج با نام های داج کُلت و کرایسلر کُلت نیز در برخی از بازارها نظیر آمریکای شمالی و برخی از کشورهای اروپایی شناخته می شد.
نسل دوم میتسوبیشی لنسر
معرفی نسل‌های مییتسوبیشی لنسر را با معرفی نسل دوم آن پیش می‌بریم. ۶ سال پس از معرفی اولین نسل از خودروی میتسوبیشی لنسر به بازار این شرکت تصمیم گرفت تا دومین نسخه نسل این خودرو را به بازار معرفی کند. در سال ۱۹۷۹ دومین نسل از خودروی میتسوبیشی لنسر طراحی و به بازار عرضه گردید. ظاهر خودروی میتسوبیشی لنسر در نسل دوم اندکی جدیدتر و به‌روزتر شده بود، ابعاد آن نیز بزرگتر شده و کمی ظاهر آیرودینامیک‌تر به خود گرفته بود. شرکت میتسوبیشی تصمیم گرفت تا نسل دوم این خودرو را با پیشرانه‌های مختلفی روانه بازار نماید.
نسل دوم میتسوبیشی لنسر با حجم موتورهای مختلفی از ۱۲۰۰ سی سی تا ۲۰۰۰ سی سی در دسترس بود. این موتورها قادر به تولید ۸۵ اسب بخار قدرت تا ۱۶۷ اسب بخار قدرت بودند. همچنین نسخه ۱۸۰۰ سی سی مجهز به توربوشارژر نیز در دسترس بود که شتاب و سرعت این خودرو در زمان خود بسیار مثال‌زدنی بود. این نسل دوم در سال های پایانی تولید، در برخی از کشورها تغییرات ظاهری جزئی بر روی خودش دید.
نسل سوم میتسوبیشی لنسر
در سال ۱۹۸۸ شرکت میتسوبیشی خودروی لنسر خود را با ویژگی‌های ظاهری بسیار متفاوت و به روزتر روانه بازار کرد. نسل سوم از خودروی لنسر بر روی پلتفرم میتسوبیشی میراژ طراحی و ساخته شد. بدنه‌ی کشیده‌تر، ظاهر زیباتر و همچنین ستون و سقف‌های باریک و کشیده این مدل از ویژگی‌های ظاهری هستند که باب طبع بسیاری از مشتریان این شرکت بودند. این خودرو به دلیل ظاهر زیبا همچنین مشخصات فنی بسیار مناسب از استقبال بسیار زیادی برخوردار گردید. نسل سوم میتسوبیشی لنسر که از سال ۱۹۸۸ تولید می‌شد در کشور ما نیز طرفداران بسیار زیادی پیدا کرد.
در نسل سوم این خودرو ویژگی چراغ‌هایی باریک در امتداد جلو پنجره کشیده این خودرو و همچنین ستون‌های ظریف و باریک و بدنه کشیده‌تر یکی از ویژگی‌هایی بود که بسیاری از مشتریان را جذب خود می‌کرد.
امیدواریم تا به اینجای مقاله معرفی نسل‌های میتسوبیشی لنسر مورد توجه شما قرار گرفته باشد.
نسل چهارم میتسوبیشی لنسر
نسل چهارم لنسر اما نسل عجیب و غریبی بود. میتسوبیشی در اکثر بازارها تصمیم گرفت تا این نسل از خودروی خود را با نام میراژ معرفی و عرضه کند اما همچنان در برخی از بازارها از نام لنسر و کُلت استفاده می شد و از پلت فرم میراژ استفاده می کرد. لنسر نسل چهارم یک تفاوت بزرگ در اصول طراحی داشت. دیگر از آن خطوط تیز و ستون ها و جلو پنجره تیز خبری نبود و طراحی این خودرو بسیار دوار و با خطوط نرم انجام شده بود. نسل چهارم لنسر-میراژ-کُلت که از سال ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۴ روی خطوط تولید قرار گرفته بود در کلاس های بدنه مختلف نظیر سدان، کوپه، هاچ بک و استیشن تولید و عرضه می شد و از تنوع موتوری زیادی بهره می برد. این موتورها شامل ۱۳۰۰ سی سی تا ۱۸۰۰ سی سی تنفس طبیعی و دو موتور ۱۸۰۰ سی سی و ۲۰۰۰ سی سی مجهز به سیستم پرخوران (توربوشارژر) می شدند. موتور ۱۸۰۰ سی سی توربوشارژ قدرتی معادل ۱۹۴ اسب بخار داشت و به لنسر GSR معروف بود. همین خودرو بعدها شاکله ساخت اولین نسل از هیولای لنسر با نام لنسر اوولوشون را مهیا ساخت. بله، نسخه اوولوشن لنسر سال ۱۹۹۲ متولد شد و سال بعد نیز نسخه دوم اوولوشن به بازار خودرو عرضه شد. یک دستگاه از همین نسخه اوولوشن در ایران حضور دارد که با ایجاد تغییراتی قدرتمندتر از حالت فابریک کارخانه شده و سال ها است که رکورد دار درگ چهارصد متر ایران است.
تفاوت لنسرهای نسخه اوولوشن با نسخه های معمولی در موتورهای قدرتمندتر که از سیستم پرخوران استفاده می کنند است. آن ها همچنین بر خلاف نسخه های معمولی دو دیفرانسیل AWD هستند و از کیت های بدنه اسپرت و خشن با باله های عقب بلندتر بهره می برند و سیستم تعلیق و بوسترهای ترمزشان تقویت شده هستند.
نسل پنجم میتسوبیشی لنسر
نسل پنجم و سال های ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۹ و البته در برخی از کشورها تا ۲۰۱۰ مجددا با اسامی مختلفی چون لنسر، میراژ، کُلت و حتی در برخی از کشورها به اسم گالانت فورتیس تولید و شناخته می شد و همچنان بر روی پلت فرم میتسوبیشی میراژ ساخته می شد. میتسوبیشی لنسرهای نسل پنجم از نظر ظاهری تفاوت چندانی با نسل چهارم نداشتند و کمی در طراحی چراغ و سپر جلو و اضافه شدن چراغ مه شکن در برخی از تیپ ها و طرح متفاوت رینگ ها تغییر کرده بودند. بدنه استیشن در نسل پنجم دیگر به غیر از بازار استرالیا در سایر کشورها عرضه نمی شد. سال ۱۹۹۷ نیز همین نسل دچار فیس لیفت جزئی شد که ابعاد خودرو در نسخه سدان کمی بزرگتر شده بود و میتسوبیشی کم کم تصمیم گرفت تا نام این خودرو را فقط با لنسر در تمامی بازارهای خودرو بشناساند. مدل های فیس لیفت شده این نسل از همان موتورهای نسل چهارم بهره می بردند اما آلایندگی پایین تری تولید می کردند و در بسیاری از تیپ ها مجهز به ترمز ABS شده بودند.
نسخه اوولوشن لنسر در نسل سوم، چهارم، پنجم و ششم خودش در سال های ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۹ بر روی پلت فرم نسل پنجم لنسر معمولی ساخته و راهی بازار شدند و چندین قهرمانی در مسابقات مختلف برای این برند به ارمغان آوردند. موتور اوولوشن ها ۲۰۰۰ سی سی توربوشارژ بود که توانایی تولید ۲۶۶ اسب بخار قدرت در نسل سوم را داشتند و رفته رفته به قدرت آن ها افزوده شد. ضمنا نسخه های اوولوشن در این سال ها از نظر طراحی تفاوت های زیادی با نسخه های معمولی داشتند.
نسل ششم میتسوبیشی لنسر
نسل ششم میتسوبیشی لنسر عملاً پس از تغییرات مختلف و متعددی که بر روی نسل چهارم و پنجم اتفاق افتاد، در سال ۲۰۰۰ میلادی روانه بازار گردید. در این نسل دیگر خبری از ساخت بر روی پلت فرم مدل میراژ نبود و لنسر مجددا دارای جایگاهی نسبتا مستقل شده بود. این خودرو در نسل جدید در دو کلاس سدان و استیشن با ۵ در به بازار معرفی گردید و از نظر ابعادی بزرگتر از نسل های گذشته شده بود. این نسل نیز در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۵ مانند نسل قبلی خود دچار فیس لیفت های سنگین شد که ظاهر این خودرو را با تغییرات بسیار زیبا و جذابی رو به رو کرد. نسل ششم خودروی میتسوبیشی لنسر که از سال ۲۰۰۰ به بازار معرفی شده بود نهایتاً در سال ۲۰۰۶ از خط تولید خارج شد.
به دلیل استقبال بیش از اندازه از خودروی میتسوبیشی لنسر این خودرو با اندکی تغییرات جزئی در کشورهای دیگری مانند مالزی با نام پروتون تولید و به بازار عرضه می‌گردید. محبوبیت این نسل از خودروی میتسوبیشی لنسر تا جایی ادامه یافت که در سری فیلم‌های سریع و خشن ساخت هالیوود آمریکا نیز ردپایی بسیار عمیق و موثر از خودروی میتسوبیشی لنسر نسخه اوولوشن را می‌بینیم. همچنین در بازی ویدئویی گرن توریسمو در انحصار کنسول های بازی شرکت سونی است نیز خودروی میتسوبیشی لنسر جزء خودروهای بسیار پرطرفدار و محبوب وجود دارد.
در معرفی نسل ششم از معرفی نسل‌های میتسوبیشی لنسر باید بدانیم که در این نسل از خودرو علاوه بر موتور، سیستم تعلیق و هندلینگ خودرو نیز تغییرات بسیار زیادی را تجربه کرده است. همچنین نسل های هفتم، هشتم و نهم نسخه اوولوشن بر پایه نسل ششم نسخه معمولی تولید شد که نصب پیشرفته‌ترین سری‌های کمک فنر در آن زمان و همچنین استرس بار با آنتی رول بار و تجهیزاتی مانند این‌ها به همراه رینگ‌های ۱۷ اینچی ساخت کمپانی OZ توانست علاوه بر شتاب بسیار زیاد و دیوانه کننده این خودرو هندلینگ بسیار مناسب‌تری را نیز برای آن ایجاد نماید. لازم به ذکر است قدرت پیشرانه در نسخه نهم اوولوشن به ۲۸۶ اسب بخار افزایش یافته بود و همچنین سیستم انتقال قدرت آن را یک جعبه دنده ۵ سرعته دستی تشکیل می‌داد که قابلیت انتقال قدرت به چهار چرخ را در خود داشت.
نسل هفتم میتسوبیشی لنسر
در سال‌های بعد شرکت میتسوبیشی به جای عرضه نسل جدیدی از خودروی میتسوبیشی لنسر اقدام به فیس‌لیفت های مختلف و متعدد و همچنین اصلاحاتی بر روی این نسخه کرد. میتسوبیشی لنسر در نسل هفتم با چهره ای به روزتر در سال ۲۰۰۷ وارد بازارهای جهانی شد و به رقابت با خودروهایی مانند مزدا۳ نیز پرداخت.
این نسل از خودرو که همچنان جلوپنجره و چراغی کشیده دارد رینگ‌های اسپرت بسیار زیبایی را نیز به همراه خود دارد. همچنین باله‌ی عقب نیز بر روی صندوق عقب از زیبایی خاصی برخوردار است. آخرین فیس لیفت از نسل هفتم خودروی میتسوبیشی لنسر نیز در سال ۲۰۱۷ به بازار عرضه شد و در برخی از کشورها مانند ایران تا سال ۲۰۱۸ عرضه آن ادامه یافت تا طولانی ترین نسل تولیدی لنسر را به خودش اختصاص دهد. این خودرو نسبت به رقبا از آپشن‌های کمتری برخوردار بود و به همین دلیل بر خلاف نسل های پیشین نتوانست موفقیت چندانی را در سطح بازارهای جهانی از آن خود کند.
این نسل از لنسر در بازار ایران از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۸ توسط شرکت آرین موتور پویا وارد کشورمان می شد و مدل های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ فیس لیفت بودند که از طرح متفاوت جلوپنجره و سپر جلو با اضافه شدن چراغ روشنایی در روز و طرح متفاوت رینگ ها قابل تشخیص می باشند اما متاسفانه دیگر باله عقب به صورت استاندارد بر روی خودرو عرضه نمی شد. آرین موتور در این سال ها مجموعا چهار تیپ مختلف را در اختیار مشتریانش قرار داد. تیپ ۱ دنده ای، تیپ ۱ اتوماتیک و تیپ ۲ اتوماتیک هر سه با موتور ۱۶۰۰ سی سی با ۱۱۵ اسب بخار قدرت و تیپ ۴ مجهز به گیربکس اتوماتیک CVT با موتور ۱۸۰۰ سی سی که توانایی تولید ۱۳۹ اسب بخار قدرت را دارد.
تولید نسل دهم نسخه اوولوشن لنسر که آخرین نسل از این نسخه اسپرت لنسر بود مربوط به همین نسل از این خودرو می شود.
نسل هشتم میتسوبیشی لنسر
نسل هشتم لنسر اما مرهمی بر زخم برخی افراد و پاشیدن نمک بر زخم بسیاری بود. با اعلام قبلی شرکت بزرک میتسوبیشی مبنی بر تمرکز هرچه بیشتر این شرکت بر روی تولید خودروهای شاسی بلند، لنسر با نسل هفتم خود با بازارهای بین امللی خداحافظی کرد تا این خودرو به خاطرات بپیوندد. هرچند وقت یکبار اخباری مبنی بر تجدید نظر مدیران این کمپانی به بیرون می آمد و سرانجام در سال ۲۰۱۷ تصمیم بر آن شد تا تولید این خودرو در بخشی از بازارهای شرق آسیا و در کشورهایی نظیر چین و تایوان ادامه یابد. نسل هشتم توسط یکی از خودروسازان چینی در کشور تایوان با همکاری شرکت پینین فارینا ایتالیا بازطراحی شد. اما این لنسر واقعا با مدل های قبلی خود خیلی تفاوت داشت. با نگاهی کلی می توان دریافت که دیگر از روح اسپورت و سرکش لنسر خبری نیست و خطوط نرم در طراحی این خودرو بسیار زیاد شده است. لنسر نسل هشتم یا بهتر است بگوییم لنسر چینی، در تمامی بخش های بیرونی و داخلی بسیار تغییر کرده و به جز طراحی چلو پنجره که از فرمت مشابه محصولات جدید میتسوبیشی بهره گرفته است، اگر لوگوی خودرو پوشانده شود هیچ فردی متوجه نام این خودرو نخواهد شد. آن ها حتی نام “گرند لنسر” را بر روی این خودرو گذاشته اند!
لنسر چینی با تنها یک موتور ۱.۸ لیتری ۱۳۹ اسب بخاری در بازار چین و تایوان به فروش می رسد و نکته مثبت آن بهره گیری از نسل جدید گیربکس CVT هشت سرعته به جای CVT شش سرعته قبلی است.
نسخه اوولوشن میتسوبیشی لنسر
آخرین نکته جالب توجه در معرفی نسل‌های میتسوبیشی لنسر که باید آن را بیان کنیم وجود یک نسخه اسپرت در نسل های چهارم تا هفتم این خودرو است که همراه با پسوند Evo یا اوولوشن در بازار حضور پیدا می‌کردند. این خودروهای اسپرت‌تر موتورهای قوی‌تر داشتند و همچنین از جعبه دنده‌هایی که انتقال قدرت را به چهار چرخ ممکن می‌ساختند بهره می بردند. قوی ترین لنسر نسخه اوولوشن عرضه شده به بازار از موتوری با قابلیت تولید ۲۹۱ اسب بخار به صورت استاندارد برخوردار بود.
مطالعه مقالات مرتبط زیر را از دست ندهید
مقایسه میتسوبیشی لنسر و تویوتا کرولا
مقایسه فولکس واگن تیگوان و میتسوبیشی اوتلندر
