در نهم فوریه 1846 یعنی حدود 175 سال پیش، فردی در هیلبرون آلمان متولد شد که پایه و اساس طراحی فنی خودرو را بنیان نهاد. نام او، ویلهلم میباخ بود و گرچه شرکت خودروسازی وی چندان موفق عمل نکرد، اما میراث وی سهم عمده‌ای را در صنعت خودروسازی امروزی به خود اختصاص داده است.
ویلهلم میباخ، پسر یک نجار بود و همین پیشینه، سبب شد تا او بتواند استعدادهای خود را در زمینه طراحی فنی شکوفا کند. میباخ در دوره‌ای طولانی با گوتیب دایملر همکاری داشت و با مشارکت این دو نفر، ایده‌های دایملر به تصویر کشیده شدند. اختراعات او، سهم مهمی در خلق خودروهای مرسدس بنز داشتند و هر آن‌چه از خودروهای امروزی می‌شناسیم، ریشه در اختراعات میباخ دارد.
ویلهلم میباخ در سال 1929 درگذشت؛ اما نام وی هم‌چنان تحت برند مرسدس – میباخ زنده است و تاثیرات مثبت استعداد او در صنعت خودروسازی، پابرجا باقی مانده است. در این مطلب از همراه مکانیک، نگاهی به زندگی ویلهلم میباخ خواهیم داشت. با ما همراه باشید.
دوران آغازین زندگی، سختی و دشواری‌های متعدد
همان‌طور که در مقدمه متن اشاره شد، ویلهلم میباخ پسر دوم یک نجار آلمانی بود که در سال 1846 در هیلبرون متولد شد. چند سال بعد در دهه 1850، کارل میباخ، پدر وی تصمیم گرفت تا به اشتوتگارت نقل‌مکان کند. ویلهلم در این شهر مصائب متعددی را تجربه کرد و سال‌های آغازین زندگی او با درد و رنج همراه بودند. مادر او در سال 1854 درگذشت و دوسال بعد نیز ویلهلم پدرش را از دست داد.
فوت پدر و مادر، سبب شد تا ویلهلم میباخ به یتیم‌خانه منتقل شود. در آن دوران، رسم بود که مالکان صنعت و سرمایه از نیروی کار یتیم‌خانه به عنوان پرسنل کارخانه‌ها و صنایع خود استفاده می‌کردند. این موضوع، یک معامله دو سر برد بود؛ سرمایه‌داران از نعمت نیروی کار ارزان یا حتی رایگان برخوردار می‌شدند و نوانخانه‌ها نیز با اجاره دادن کودکان بی‌سرپرست به کارخانه‌ها و صنایع، بودجه خود را تامین می‌کردند.
ویلهلم میباخ نیز توسط گوستاو ورنر و همسرش آلبرتین که از سرمایه‌داران آلمان در قرن نوزدهم بودند، موردتوجه قرار گرفت و در حرفه‌های مختلفی مشغول به کار شد. میباخ در ابتدا به عنوان یک نانوا و شیرینی‌پز آموزش دید؛ اما هنگامی که کشیش ورنر، مدیر یتیم‌خانه برودرهاوس متوجه استعداد فنی او شد، سعی کرد تا راه را برای ترقی میباخ هموار کند.
از شیرینی‌پزی تا طراحی
با حمایت‌های مدیر یتیم‌خانه برودرهاوس، میباخ توانست به دبیرستان برود و فیزیک، ریاضیات و نقشه‌کشی صنعتی بیاموزد. علاوه‌برآن، میباخ در دبیرستان زبان‌های فرانسوی و انگلیسی را نیز آموخت و سپس به‌عنوان کارآموز در یک فروشگاه ماشین‌های صنعتی مشغول به کار شد.
دوران جوانی میباخ برخلاف دوران کودکی وی، سرشار از موفقیت‌های مختلف بود. او در کارگاه‌های فنی برودرهاوس با گوتیب دایملر آشنا شد که سمت بازرس کارگاه را در اختیار داشت. دایملر متوجه مهارت‌های میباخ شد و آن‌ها را پرورش داد. در سپتامبر 1869، دایملر به‌عنوان یکی از اعضای هیات‌مدیره شرکت تولیدی Maschinenbau-Gesellschaft Karlsruhe منصوب شد و میباخ را با خود به آن شرکت برد.
رابطه میباخ و دایملر در آن دوره ادامه یافت. دایملر به‌عنوان عضو هیات‌مدیره شرکت‌های صنعتی مختلف آلمان منصوب می‌شد و میباخ نیز به‌عنوان طراح صنعتی شرکت به دنبال وی در حرکت بود. این روند، سبب شد تا میباخ رزومه‌ای قوی از انواع طراحی‌های صنعتی و کار در شرکت‌های مختلف برای خود فراهم کند.
در سال 1873، میباخ به‌عنوان طراح صنعتی شرکت دوتز مشغول به کار شد؛ درحالی‌که دایملر یک سال پیش به‌عنوان عضو هیات‌مدیره این شرکت منصوب شده بود. میباخ تصمیم گرفت تا موتور چهارزمانه اتو را بهبود بخشد و آزمایش‌های خود را روی انواع سوخت‌های مایع و گازی آغاز کند. وی مدتی بعد، برای بازاریابی موتورهای آلمانی به آمریکای شمالی فرستاده شد.
اختراعات میباخ
محدودیت‌های کار در دوتز، سبب شد تا دایملر از این شرکت خارج شود و به اشتوتگارت نقل مکان کند. دایملر در سال 1882 شرکت خود را بنیان نهاد و ازآن‌جایی‌که با میباخ قرارداد کاری امضا کرده بود، وی را در زیرمجموعه خود به خدمت گرفت. در همان سال، نخستین نسل از موتورهای بنزینی با کارایی بالاتر نسبت به نمونه‌های پیشین توسط میباخ و دایملر توسعه یافتند.
اختراع موتور بنزینی کارآمد توسط میباخ، سبب شد تا اولین موتورسیکلت جهان در سال 1885 و اولین قایق موتوری جهان در سال 1886 ساخته شوند؛ اما اختراع نخستین ماشین چهارچرخ جهان در سال 1886 بود که موجب شهرت دایملر و میباخ شد. حوزه فعالیت شرکت دایملر، به‌سرعت گسترش یافت و این شرکت وارد حوزه حمل‌ونقل ریلی و هوایی شد.
نخستین ماشین مدرن
موفقیت‌های بزرگ و اختراعات «ویلهلم میباخ»، سبب شد تا وی به سمت مدیرفنی شرکت دایملر دست یابد. آزادیعمل و قدرت بیشتر، سبب شد تا اختراعات میباخ ادامه یابند تا درنهایت، نخستین اتومبیل مدرن به شکل امروزی تولید شود. میباخ در سال 1897 رادیاتور مبتنی بر خنک‌سازی از طریق گردش آب در لوله‌ها را ساخت و در سال 1900 نیز، رادیاتور لانه زنبور را اختراع کرد. موتورهای چهارزمانه‌ای که در سال 1899 برای کشتی‌های هوایی توسط میباخ ساخته شد، در مقیاس کوچک‌تری برای خودروها شبیه‌سازی شدند.
در نوامبر 1900، نخستین خودروی مدرن جهان به شکل امروزی توسط دایملر ساخته شد. این خودرو که مرسدس 35 PS نام داشت، سنگ بنای صنعت خودروسازی امروزی را بنیان نهاد. در سال 1901، میباخ یک مدل مفهومی به نام خود را معرفی کرد که با شاسی سبک، رادیاتور لانه‌زنبوری مدرن، فاصله کم بین دو محور، مرکز ثقل پایین و موتور با کارایی بالا ساخته شده بود. ارائه این مدل مفهومی از سوی میباخ، سبب شد که لقب پادشاه طراحان به وی اعطا شود.
خروج میباخ از دایملر
دایملر در سال 1900 درگذشت و از آن زمان، مشکلات میباخ در شرکت پدیدار شدند. اختلاف‌نظرهای وی با مدیرعامل بعدی، سبب شده بود که از ابداعات میباخ حمایت نشود. هنگامی که یکی از اعضای هیات مدیره دایملر و دوستان میباخ به نام «ماکس فون دوتنهوفر» در سال 1903 درگذشت، اختلافات میان میباخ و بازماندگان دایملر بالا گرفت.
هیات مدیره و روسای شرکت به جای استفاده از طرح ابتکاری موتور شش‌سیلندر میباخ، از موتور محافظه‌کارانه‌ای که توسط پاول دایملر طراحی شده بود، استفاده کردند. پس از مدتی نیز بودجه دفتر تحقیق و توسعه دایملر که میباخ سرپرستی آن را برعهده داشت، قطع شد و به همین دلیل، میباخ تصمیم گرفت تا دایملر را ترک کند.
شروع جدید در میانسالی
در سال 1909، میباخ به‌همراه كنت فون زپلین، شرکت Luftfahrzeug-Motorenbau GmbH را در بیسینگن آلمان تاسیس کرد. در سال 1912، این شرکت تحت هدایت کارل میباخ، پسر ویلهلم قرار گرفت و به ساحل دریاچه کنستانس در آلمان نقل‌مکان کرد و نام شرکت نیز به میباخ موتور تغییر کرد که هدف آن، طراحی و تولید خودرو بود. اولین خودرو با نام تجاری میباخ، در سال 1921 با نام میباخ W 3 تولید شد و عرضه آن تا سال 1928 ادامه داشت.
خودروهای میباخ در دهه 1930 و 1940، به رقیب نزدیک مرسدس بنز تبدیل شدند؛ درحالی‌که هر دو شرکت یک هدف داشتند و آن، تولید خودروهایی با بالاترین سطح فناوری و امکانات برای مشتریان سخت‌گیری بود که دنبال بهترین‌ها بودند. فعالیت شرکت میباخ، تا سال 1941 ادامه یافت.
جوایز میباخ
ویلهلم میباخ در طول دوره حیات خود، جوایز مختلفی را دریافت کرد. شاهزاده‌نشین وورتمبرگ در سال 1915، وی را به عنوان بازرس سلطنتی ساختمان‌ها منصوب کرد. در سال 1916، از طرف موسسه فناوری اشتوتگارت به وی دکترای افتخاری اعطا شد و در سال 1922 نیز انجمن مهندسی آلمان بالاترین رتبه انجمن را اعطا کرد. ویلهلم میباخ در سال 1929 درگذشت و در کنار دوست و همراه قدیمی خود گوتیب دایملر آرام گرفت.
با این حال، مرگ وی موجب نشد که روند اختصاص جوایز و عناوین به او متوقف شود. در سال 1996، نام وی به تالار مشاهیر خودرو در جهان راه یافت و در سال 2004 نیز به عنوان یکی از مشاهیر خودرو در اروپا لقب گرفت.
ادغام میباخ در مرسدس بنز، آشتی دو برند در دوران پس از جنگ جهانی دوم
در سال 1960، شرکت دایملر که اکنون به نام دایملر – مرسدس بنز شناخته می‌شد، تمامی حقوق تجاری برند میباخ را در اختیار گرفت و شرکت رقیب را تحت تملک خود درآورد. برای سال‌ها، از میباخ تنها به‌عنوان مرکز توسعه پیشرانه‌های مرسدس بنز استفاده می‌شد؛ اما در سال 2002 و پس از تملک رولزرویس توسط بی ام و، مرسدس بنز تصمیم گرفت تا برند قدیمی آلمانی را احیا کند.
در سال 2002 و پس از سال‌ها وقفه، میباخ دو محصول جدید به نام میباخ 62 و میباخ 57 را روانه بازار کرد که به رقیبی برای مدل‌های رولزرویس تبدیل شدند. در سال 2014، نسخه لوکس‌تری از مرسدس بنز کلاس S با نام مرسدس – میباخ S کلاس معرفی شد و از آن زمان، محصولات میباخ تحت برند مرسدس – میباخ به بازار عرضه می‌شوند. تولید نسخه‌های مختلف مرسدس – میباخ از سال 2014 تاکنون ادامه دارد و در آن‌ها، سطح بی‌نظیری از فناوری و راحتی به خریداران ارائه می‌شود.
بیشتر بخوانید
- مرسدس بنزc200 بخریم یا cl500
- مرسدس بنز سری e کوپه بخریم یا کروک
- مرسدس بنز cla بخریم یا مرسدس بنز cls
- مقایسه بنز e200 و بی ام و 530i
- مقایسه بنز کلاس e با بی ام و سری 7
- مقایسه بی ام و سری ۴ کروک و مرسدس بنز E کلاس کروک
