معایب برلیانس h320

افزایش تقاضا برای خرید خودروهای اتوماتیک اقتصادی در کنار بهبود قدرت خرید مشتریان ایرانی پس از عقد توافق برجام، خودروسازان داخلی را ناچار کرد برای پاسخ‌گویی به نیاز مصرف‌کنندگان، خودروهای چینی را وارد سبد محصولات خود کنند. برلیانس h320 نیز یکی از همین خودروهای اقتصادی بود که با تمرکز بر نسخه اتوماتیک، وارد خط تولید پارس خودرو شد. تولید Brilliance h320 در پارس خودرو از سال 1394 آغاز شد و تا سال 1398 ادامه یافت. این خودرو در دوران حضور خود با محصولاتی هم‌چون پژو 207، رنو ساندرو و ام وی ام 315 به رقابت پرداخت. از سال‌های میانی دهه نود خورشیدی و با رشد محبوبیت هاچ‌بک کراس‌ها، پارس خودرو نسخه کراس ماشین اچ 320 را با نام C3 کراس به بازار عرضه کرد که رقیبی جدی برای دانگ فنگ H30‌ کراس ایران‌خودرو به شمار می‌رفت و حتی از نسخه هاچ‌بک نیز موفق‌تر ظاهر شد. تولید تمامی محصولات Brilliance پس از اعمال مجدد تحریم‌های بین‌المللی علیه صنعت خودروسازی و خروج رسمی این برند از بازار ایران، به طور کامل متوقف شد. در این مطلب به بررسی معایب برلیانس h320 پرداخته‌ایم، با ما همراه باشید.

نگاهی به مشخصات برلیانس h320

در بیان مشخصات این خودرو، باید بگوییم که این خودرو، نخستین عضو از خانواده این برند، H300‌ است و دو محصول دیگر به‌نوعی مدل‌های ارتقایافته این خودرو محسوب می‌شوند. برای مثال، خودرو h330 نسخه صندوق‌دار برلیانس H320 است و C3 نیز نسخه هاچ‌بک‌کراس این خودرو محسوب می‌شود. با این حال، محبوبیت نسخه‌های ارتقایافته h320 بیش از نسخه اصلی بود و هاچ‌بک Brilliance در رقابت با رنو ساندرو و ام وی ام 315، موفقیت چندانی کسب نکرد.

نسخه‌های اولیه این خودرو با پیشرانه 1.5 لیتری تنفس طبیعی و گیربکس چهارسرعته اتوماتیک یا پنج‌سرعته دستی به دست مشتریان رسیدند. تولید این نسخه‌ها تا سال 1396 ادامه یافت و سپس پارس خودرو موتور قوی‌تر 1.65 لیتری را با پیشرانه اقتصادی Brilliance جایگزین کرد، علاوه‌برآن، گیربکس اتوماتیک نیز بهینه‌سازی شد و ضرایب دنده‌ها تغییر کرد.با وجود تمام بهینه‌سازی‌ها، هم‌چنان آن، خودرویی حاشیه‌نشین در بازار بود و مشتریان، رنو ساندرو ساده ولی باکیفیت را به برلیانس پرآپشن ترجیح می‌دادند.

در نهایت، تولید Brilliance h320 هم‌چون دیگر محصولات این برند در پارس خودرو متوقف شد و این خودرو به یکی دیگر از محصولات ناکام خودروسازی ایران بدل شد. آنچه در ادامه می‌خوانید، نکات منفی این خودرو است که سبب می‌شود تا مشتریان از این خودرو روی‌گردان شوند و محصولاتی دیگر را برای خرید انتخاب کنند. اگر قصد خرید یک هاچ‌بک اتوماتیک اقتصادی را دارید یا صرفا به دنبال افزایش اطلاعات خود هستید، با ما همراه باشید تا نقاط ضعف این ماشین را مورد بررسی قرار دهیم. در تصویر زیر داخل برلیانس h320  را مشاهده می‌کنید.

چرا خودرو h320 نخریم؟

در ادامه به بررسی معایب برلیانس h320 خواهیم پرداخت که عبارتند از: شتاب و کشش ضعیف در نسخه‌های مجهز به موتور 1.5 لیتری، وضعیت نامطلوب خدمات پس از فروش، گرانی قطعات و لوازم یدکی، کمبود امکانات در نسخه‌های دنده‌ای و کیفیت ساخت.

عیب نخست: شتاب و کشش ضعیف در نسخه‌های مجهز به موتور 1.5 لیتری

همان‌طور که در مقدمه مطلب ذکر شد، این خودرو در ابتدا با موتور 1.5 لیتری به تولید می‌رسید و در دو سال پایانی، پارس خودرو از پیشرانه 1.65 لیتری قوی‌تری بر روی این خودرو استفاده کرد؛ بنابراین، اکثر نسخه‌های موجود از این خودرو در بازار مجهز به پیشرانه 1.5 لیتری هستند؛ البته این نمونه‌ها برچسب قیمتی کمتری نیز دارند.

مهم‌ترین مشکلی که نسخه‌های 1.5 لیتری این خودرو با آن مواجه هستند، شتاب و کشش ضعیف است که به‌خصوص هنگام تکمیل‌بودن ظرفیت خودرو بیشتر حس می‌شود. پیشرانه 1.5 لیتری با قدرت 103 اسب‌بخار و گشتاور 138 نیوتن‌متر برای خودرویی که 1240 کیلوگرم وزن دارد، کم‌توان به نظر می‌رسد و در گذر از جاده‌های پرپیچ‌و‌خم یا در رانندگی‌های تهاجمی، به‌هیچ‌وجه نمی‌تواند عملکرد رضایت‌بخشی را از خود نشان دهد.

عیب دوم: وضعیت نامطلوب خدمات پس‌ازفروش

یکی دیگر از معایب h320 وضعیت نامطلوب خدمات پس از فروش آن است. پارس خودرو یکی از مشهورترین خودروسازان کشور است که ایرانیان این شرکت را با خودروهایی هم‌چون کادیلاک سویل، نیسان پاترول و نیسان ماکسیما می‌شناسند و به کیفیت محصولات آن اعتماد دارند. با این وجود، باید گفت که پارس خودرو امروز از گذشته پرافتخار خود فاصله گرفته است و به‌خصوص در زمینه خدمات پس‌ازفروش، به‌هیچ‌عنوان موفق ظاهر نشده است.

ارائه خدمات پس‌ازفروش به خودروهای Brilliance از جمله h320، یکی از ضعف‌های پارس خودرو بود که موجب شد تا این محصول نتواند به فروش موفقی دست پیدا کند. طبیعی است که مالک خودرویی جدید هم‌چون Brilliance h320، نمی‌تواند برای انجام سرویس‌های دوره‌ای یا تعمیرات اساسی به هر تعمیرگاهی مراجعه کند و لازم دارد تا این امور، توسط شرکت عرضه‌کننده انجام شوند.

عیب سوم: گرانی قطعات و لوازم یدکی

بسیاری از مالکان خودروهای چینی هنگامی که برای نخستین بار نیاز به تعویض قطعات یدکی یا ظاهری پیدا کردند، با حقیقتی تلخ در مورد خودروهای خود آشنا شدند؛ خودروهای چینی، به اندازه نصف یک خودروی وارداتی قیمت دارند؛ اما هزینه انجام تعمیرات اساسی و خرید لوازم یدکی آن‌ها، تقریبا با خودروهای وارداتی برابر است!

این مسئله، یکی از مهم‌ترین معایب برلیانس h320 محسوب می‌شود که با توجه به ذات اقتصادی خودرو، اهمیت دوچندانی پیدا کرده است. می‌توان گفت که قیمت قطعات این خودرو با خودرویی هم‌چون مزدا 3 قدیمی یکسان است و در مقایسه با سایر خودروهای اقتصادی بازار، خرید لوازم این خودرو هزینه‌های بیشتری را به مالک تحمیل می‌کند.

عیب چهارم: کمبود امکانات در نسخه‌های دنده‌ای

خودروسازان معمولا برای ایجاد تفاوت در تیپ‌های مختلف یک خودروی اقتصادی، به مشکل برخورد می‌کنند؛ چراکه تولید نسخه‌های مختلف از خودرویی که حداقل تجهیزات ممکن را دارد، کمی سخت‌ است. به همین دلیل، سعی می‌کنند با کاستن از امکانات ایمنی و رفاهی، تمایزاتی را بین نسخه‌های مختلف محصول اقتصادی خود ایجاد نمایند.

 این مسئله، به‌خوبی در این خودرو احساس می‌شود و اگر مشتری نسخه دنده‌ای این خودرو را خریداری کند، از کمبود امکانات رفاهی در اتومبیل خود آزرده‌خاطر خواهد شد. این مسئله از سطح امکانات رفاهی فراتر رفته و حتی سازنده، ترمزهای دیسکی عقب را نیز از نسخه دنده‌ای این خودرو حذف کرده است تا پرداخت وجه بیشتر برای خرید تیپ اتوماتیک توجیه‌پذیر باشد. کمبود امکانات یکی از معایب برلیانس h320 در نسخه‌های دنده‌ای محسوب می‌شود که سبب شد تا این خودرو در مقابل رقیبی هم‌چون ام وی ام 315 و پژو 207 به یک بازنده مطلق تبدیل شود.

عیب پنجم: کیفیت ساخت

پارس خودرو در بین خودروسازان داخلی به کیفیت ساخت مشهور است و به‌خصوص خودروهای رنو را با کیفیت قابل‌قبولی روانه بازار می‌کند. با این حال، به نظر می‌رسد خط تولید پارس خودرو در فرآیند مونتاژ این خودرو دقت چندانی به خرج نداده‌ است؛ چراکه کیفیت ساخت، یکی از معایب برلیانس h320 در عمده دوران تولید بوده است.

ناهماهنگی میان قطعات مختلف ظاهری در خارج و داخل خودرو به‌همراه مواد غیرمرغوبی که در ساخت کابین به کار رفته‌اند، کیفیت ساخت اچ 320 را در حد پژوهای ایرانیزه کاهش داده‌اند و این مسئله، در حالی اتفاق می‌افتد که h320 یکی از رقبای جدی برای رنو ساندرو به شمار می‌رفت.

نتیجه‌گیری

با جمع‌بندی معایب برلیانس h320 که در متن اشاره شد، می‌توان گفت که خرید این خودرو در زمان فعلی یک ریسک خواهد بود؛ چراکه ممکن است خریدار را با دردسرهای مختلفی درگیر کند. هزینه‌های نگه‌داری گزاف و قطعات یدکی گران‌قیمت، دو مسئله اصلی پس از خرید این خودرو هستند.

بسیاری از مالکان این خودروها، اکنون به دنبال خرید خودرویی ارزان‌تر برای استفاده روزمره هستند؛ چراکه قیمت قطعات ظاهری محصولات خانواده H300‌ افزایش قابل‌توجهی داشته است و برای خرید یک جفت کاسه چراغ جلو، باید تا چند میلیون تومان هزینه کنید.

بنابراین، با وجود مجهزبودن این خودرو به گیربکس اتوماتیک، استفاده از این خودرو در معابر پرتردد شهری به‌هیچ‌عنوان توصیه نمی‌شود؛ چراکه با واردآمدن کوچک‌ترین ضربه ناشی از برخورد جزئی، هزینه‌های قابل توجهی را پرداخت خواهید کرد. 

از سوی دیگر، انجام سرویس‌های دوره‌ای برلیانس h320 نیز نسبت به خودروهای داخلی هزینه بیشتری برای مالک در بر خواهد داشت و این مسئله، در حالی رخ می‌دهد که توانایی‌های حرکتی این خودرو تفاوت چندانی با سایر محصولات تولید داخل ندارد. در نتیجه، اگر به دنبال خرید یک هاچ‌بک اتوماتیک با حداقل قیمت خودرو هستید، توصیه می‌شود پژو 207 اتوماتیک یا رنو ساندرو اتوماتیک را بر گزینه‌ای هم‌چون h320 اتوماتیک ترجیح دهید.

بیشتر بخوانید

• چرا برلیانس H320 بخریم؟
• مقایسه برلیانس H320 و H230
• مقایسه H30 کراس و برلیانس H320
• مقایسه پژو 207 و برلیانس H320