نمای داخلی هیوندای ولستر به‌اندازه بیرون آن رادیکال و خاص نیست. طراحی داشبورد این خودرو به‌گونه‌ای انجام‌شده است که ناخودآگاه چشم را به سمت کلید روشن کردن موتور در وسط داشبورد هدایت می‌کند. هیوندای در طراحی داخلی ولستر سعی کرده تا با استفاده از اشکال و حجم‌های متعدد، حالتی پویا ایجاد کند و دررسیدن به هدف خود نیز کاملا موفق عمل کرده است. غربیلک فرمان به خودروهای دیگر هیوندای در آن سال‌ها شباهت دارد و در پشت آمپر آن نیز نشان‌دهنده‌هایی دیده می‌شوند که چندان مناسب حال یک هاچبک اسپرت و جوان‌پسند به‌نظر نمی‌رسند. با توجه به فاصله محوری 2650 میلی‌متری نباید انتظار بالایی از ولستر در بخش فضای داخلی داشت. سرنشینان جلوی این خودرو گرچه مشکلی در بخش فضا ندارند، اما سرنشینان عقب هم با مشکل فضای پا و هم با مشکل فضای سر مواجه هستند. البته وجود سقف شیشه‌ای پانوراما که باعث نورگیری بهتر کابین شده، از احساس تنگی بخش عقب خودرو کاسته است ولی بااین‌حال نمی‌توان از این نظر نمره‌ خوبی به ولستر داد. در بخش امکانات، هیوندای ولستر حداقل نسبت به خودروهای آن سال وضعیت مناسبی دارد و می‌توان به مواردی چون تودوزی چرمی، فرمان چرمی، شیفترهای پشت فرمان، گرمکن فرمان، مانیتور 7 اینچی، دوربین دید عقب، سیستم ورود و استارت بدون کلید، تهویه خودکار، صندلی برقی راننده، کروز کنترل، گرمکن و سردکن صندلی‌های جلو و آینه‌های جانبی تاشوی برقی اشاره کرد.

هیوندای ولستر بااینکه جایگزین هیوندای کوپه شده است ولی یک خودروی کوپه محسوب نمی‌شود و در نگاه نخست آن را کاملا یک خودروی هاچبک خواهید یافت. نمای جلو منطبق بر طراحی خودروهای هیوندای در همان سال‌ها است که البته به شکلی زیبا انجام شده است. چراغ‌های جلو گرچه ابعادی بزرگ‌تر از معمول دارند اما این چیزی از زیبایی آن‌ها کم نمی‌کند. اما قسمت جلویی عادی‌ترین بخش هیوندای ولستر است و با حرکت به سمت بخش جانبی خودرو متوجه خواهید شد که چرا ولستر را نه یک خودروی 3 در، بلکه 2+1 در می‌دانند. سمت چپ و راست این خودرو برخلاف بسیاری از خودروها قرینه نیست، به‌طوری‌که سمت راننده یک در بزرگ وجود دارد، ولی در سمت راست خودرو برای سرنشینان عقب نیز یک در تعبیه‌شده است. حتی درهای جلو نیز سایزی یکسان ندارند و سایز در راننده بزرگ‌تر است! هیوندای در طراحی نمای جانبی ولستر چند خلاقیت را به خرج داده است. اول اینکه خودروساز کره‌ای با مهارت کامل دستگیره‌ درهای عقب را درون ستون پشتی در قرار داده و این باعث شده تا از دور متوجه در عقب نشوید و فکر کنید ولستر یک خودروی دو در است. مورد دیگر نیز شیب ملایم سقف به سمت عقب خودرو است که باز ولستر را از سایر خودروهای هاچبک متمایز می‌کند. نمای عقب نیز کاملا متفاوت است به‌طوری‌که چه در شب و چه در روز ولستر را با هیچ‌یک از همکلاسانش اشتباه نخواهید گرفت. چراغ‌ها در ارتفاعی بالاتر از حالت معمول قرار دارند و شیشه‌ عقب نیز سایزی بسیار کوچک دارد. سپر ساده ولی بزرگ ولستر نیز در بخش مرکزی خود خروجی‌های اگزوز کتابی رو جای‌داده است. این خروجی‌های اگزوز در مدل توربو که با بازار ایران راه پیدا نکرد از نوع دوبل دایره‌ای هستند. استفاده از رنگ‌ها در نمای بیرونی ولستر نیز آخرین هنرمندی هیوندای است چون نه‌تنها رنگ‌های متنوع شادی برای بدنه این خودرو قابل سفارش هستند، بلکه نواری نیز درون پره‌های رینگ‌ها به رنگ بدنه خودرو استفاده شده است. در کل طراحان هیوندای موفق شده‌اند ولستر را به‌گونه‌ای طراحی کنند که در ذهن بیننده ماندگار شود و این یکی از اصلی‌ترین نقاط قوت این خودرو است.

هیوندای ولستر ظاهری گول زننده دارد، به‌خصوص که مدل پیشین آن یعنی هیوندای کوپه به‌عنوان یک کوپه‌ شش سیلندر در زمان خود مشخصات فنی قابل توجهی داشت. با این وجود کافی است با این خودرو شروع به حرکت کنید تا متوجه شوید ولستر در بخش فنی تنها یک طبل توخالی است! موتور 1.6 لیتری ضعیف این خودرو در بهترین حالت فقط از پس یک پژو 206 تیپ 5 برمی‌آید و بهتر است اصلا روی آن حساب باز نکنید. وضعیت در صورتی که 4 سرنشین درون خودرو داشته باشید وخیم‌تر می‌شود و باید کلا قید شتاب را بزنید. برخلاف مدل‌های سال 2013 تا 2015 که به پیشرانه‎‌های بسیار ضعیف MPI مجهز بودند، مدل‌های سال 2016 ولستر از پیشرانه‌ GDI استفاده می‌کنند و اثری از پیشرانه‌های MPI درون سینه‌ آن‌ها به چشم نمی‌خورد. برخلاف آنچه که می‌توان تصور کرد، تأثیر این سیستم روی قدرت و گشتاور ولستر 2016 محدود بوده و همچنان نمی‌توان این خودرو را جزو هاچبک‌ها یا کوپه‌های سریع بازار قرارداد. این موضوع تنها نقطه‌ضعف ولستر نیست، بلکه این خودرو در برخورد با دست‌اندازها نیز عملکرد مناسبی ندارد و ضربات را تا حد زیادی به کابین منتقل می‌کند. همین کوبش‌ها در دراز مدت باعث می‌شود تا انواع صداها از جای‌جای کابین به گوش برسد. همان‌طور که با نگاه به شیشه‌های عقب کوچک خودرو می‌توان حدس زد، دید عقب ولستر تعریف چندانی ندارد، اما هیوندای توانسته است با نصب دوربین دید عقب این نقص را تا حدودی جبران کند. از بدی‌های ولستر گفتیم، از خوبی‌هایش نیز صحبت کنیم. گیربکس اتوماتیک ولستر عملکردی نرم و بی‌تنش دارد و تعویض دنده‌های آن قابل‌قبول هستند. هیوندای برای علاقه‌مندان به رانندگی‌های تهاجمی، شیفترهای پشت فرمان را نیز در ولستر ارائه می‌کند. این شیفترها گرچه در سرعت عمل به‌پای نمونه‌های اروپایی نمی‌رسند ولی بودنشان برای راننده قوت قلب است. هندلینگ نیز از دیگر نقاط مثبت هیوندای ولستر است، چون این خودرو در مانورهای شدید یا پیچ‌های تند، پایداری فراتر از حد انتظار را از خود نشان می‌دهد.

هیوندای ولستر مدل‌های 2012 تا 2015 در بازار ایران با موتور 4 سیلندر 1.6 لیتری MPi عرضه شدند. این موتور کوچک می‌تواند 128 اسب بخار قدرت و 157 نیوتن‌متر گشتاور تولید کرده و آن را از طریق گیربکس 6 دنده خودکار از نوع دوبل کلاچ به چرخ‌های جلو انتقال دهد. شتاب صفر تا صد کیلومتر بر ساعت هیوندای ولستر با پیشرانه MPi در حدود 11.5 ثانیه است و در هر 100 کیلومتر نیز به‌طور متوسط 7.5 لیتر بنزین مصرف می‌کند. در سال 2016 ولستر با موتور GDi یعنی مجهز به سیستم تزریق مستقیم سوخت به بازار ایران وارد شد. استفاده از سیستم GDi سبب افزایش قدرت جزئی این خودرو شد، به‌طوری‌که قدرت آن به 138 اسب بخار و گشتاور آن به 167 نیوتن‌متر رسید. تأثیر سیستم GDi روی مصرف سوخت خودرو ملموس‌تر بود به‌طوری‌که مصرف میانگین ولستر GDi به 6.4 لیتر در هر 100 کیلومتر کاهش پیدا کرد. شتاب صفر تا صد کیلومتر این مدل نیز 10.3 ثانیه است. حداکثر سرعت این هاچبک 1295 کیلوگرمی برای مدل‌های MPi 190 کیلومتر بر ساعت و برای مدل‌های GDi، 200 کیلومتر بر ساعت است.

هیوندای ولستر در بخش ایمنی عملکردی قابل‌قبولی دارد و موفق به دریافت 5 ستاره ایمنی از موسسه Euro NCAP اروپا شده است. تست تصادف این خودرو در سال 2011 و پیش از ورود آن به بازار انجام شد. از امکانات ایمنی هیوندای ولستر می‌توان به 6 عدد ایربگ، کمربند ایمنی پیش کشنده، پشت‌سری‌های فعال، ترمز ضد قفل، سیستم توزیع الکترونیکی نیروی ترمز، سنسور فشار باد تایر، سیستم کنترل کشش و پایداری و سنسور دنده‌عقب اشاره کرد.

هیوندای ولستر در رده‌ای از بازار ایران قرار گرفته است که ناخودآگاه باید با خودروهای قوی‌تری چون مزدا 3 هاچبک رقابت کند. با این وجود ولستر مشتریان خود را دارد، چون اصلی‌ترین دلیل رفتن خریداران به سمت چنین خودرویی طراحی منحصربه‌فرد آن است. از سوی دیگر ولستر خودرویی کم استهلاک و کم‌هزینه است، به‌خصوص که اشتراک فنی پیشرانه‌ آن با هیوندای اکسنت سبب می‌شود تا مشکلی از بابت تأمین قطعات موتوری وجود نداشته باشد. ولستر خودرویی مناسب خانواده نیست، ولی برای جوانانی که به طراحی خودرو اهمیت می‌دهند و به دنبال خودرویی زیبا، کم‌هزینه و کم‌مصرف هستند گزینه‌ای بسیار مناسب محسوب می‌شود.