کابین هیوندای‌ آوانته نیز همانند ظاهر خارجی این خودرو در نهایت سادگی طراحی شده و در مقایسه با خودروهای امروزی قدیمی و از مد افتاده به‌نظر می‌رسد. توجه به این نکته ضروری است که در دهه اول قرن بیست و یکم، هیوندای هنوز به خودروساز بزرگ فعلی تبدیل نشده بود و همچنان بر یادگیری اصول ساخت یک خودرو خوب تمرکز داشت. با کمی سخت‌گیری حتی می‌توان کابین هیوندای‌ آوانته را شبیه به خودروهای یک دهه قبل نظیر میتسوبیشی گالانت توصیف کرد. تولید هیوندای‌ آوانته تنها تا سال 2006 در کشور سازنده ادامه داشت و در این سال‌ها چند مرتبه تحت فیس‌لیفت قرار گرفت، اما کمپانی «هیوندای موتورز» هیچ‌گونه تغییری را در فضای داخلی این خودرو ایجاد نکرد تا آوانته همچنان با همان کابین ساده و قدیمی به دست مشتریان برسد. همان‌طور که گفتیم کابین هیوندای آوانته ظاهری ساده و قدیمی دارد، اما همین ظاهر ساده در نسخه‌های مونتاژ داخل به واسطه حذف امکانات رفاهی، ساده‌تر و کسل‌کننده‌تر از همیشه شده است. برخی امکانات همچون گرمکن‌ صندلی‌ها و سیستم تهویه مطبوع خودکار از نمونه‌های مونتاژی هیوندای آوانته حذف شده‌اند که جای خالی آن‌ها در کابین مشخص است. به جز موارد گفته شده، امکانات رفاهی هیوندای‌ آوانته در حد و اندازه خودروهای اقتصادی بازار ظاهر می‌شود. از جمله تجهیزات آوانته می‌توان به مواردی همچون کامپیوتر سفری، شیشه‌های برقی، آنتن برقی، چراغ نقشه خوان، زیر آرنجی جلو و عقب با محفظه، تنظیم گودی کمر صندلی راننده، آینه جانبی برقی به همراه گرمکن و سیستم صوتی کنوود اشاره کرد.

در مقدمه متن اشاره شد که هیوندای‌ آوانته سومین نسل از هیوندای الانترا محسوب می‌شود. این نسل طی سال‌های 2001 تا 2006 به بازار عرضه شد، بنابراین نباید انتظار خاصی از طراحی این خودرو در سال 2020 داشته باشیم؛ به خصوص آنکه النترای نسل سوم (XD) در رده سدان‌های اقتصادی کمپانی هیوندای قرار داد. ظاهر هیوندای‌ آوانته ساده و محافظه‌کارانه طراحی شده و هیچ نشانه‌ای از المان‌های اسپرت در این خودرو دیده نمی‌شود. با این وجود هیوندای‌ آوانته را بایستی نسبتا زیبا قلمداد کنیم و این خودرو در مقایسه با رقیبی همچون رنو مگان، حرف‌هایی برای گفتن دارد. هیوندای‌ آوانته طی مدتی که به تولید می‌رسید، فیس‌لیفت‌هایی را تجربه کرد و گرافیک چراغ‌های جلو آن تغییر یافت که این موضوع به زیبایی خودرو کمک به سزایی کرده است. در نمای جانبی نیز برخلاف خودروهای اقتصادی آن زمان، دستگیره‌های در و زه‌های بدنه هم‌رنگ خودرو هستند که نوعی امتیاز برای هیوندای‌ آوانته در میان رقبا محسوب می‌شود. در بخش پشتی این خودرو چراغ‌های عمودی یک تکه آن بیش‌ از سایر اجزا جلب توجه می‌کند و در یک نگاه کلی طراحی آن با وجود سادگی، با سایر اجزای بدنه هماهنگی قابل قبولی دارد.

کابین هیوندای‌ آوانته طراحی ارگونومیک دارد و دید راننده به اطراف مناسب است، از سوی دیگر تنظیمات صندلی راننده نیز نسبتا قابل قبول است که موجب شده تا جایگاه خوبی برای راننده فراهم شود. با این وجود طراحی کسل‌کننده کابین سبب می‌شود تا نتوانید لذت کامل را هنگام رانندگی با آوانته تجربه کنید. پیشرانه دو لیتری آوانته عملکرد نرم و کم صدایی دارد و گیربکس این خودرو نیز در هر دو مدل دنده‌ای یا اتوماتیک رفتاری معقول و منطقی از خود نشان می‌دهد. عملکرد قابل‌قبول گیربکس اتوماتیک این خودرو یکی از مزایا هیوندای‌ آوانته در مقابل خودروهایی همچون رنو مگان اتوماتیک است و این خودرو کره‌ای را به گزینه برتر بازار در این رنج قیمتی تبدیل کرده است. با وجود عملکرد آرام پیشرانه، عایق‌بندی کابین هیوندای‌ آوانته چندان قابل قبول نیست و در صورتی که پدال گاز را بیش از حد فشار دهید، صدای موتور به درون کابین نفوذ خواهد کرد. علاوه بر صدای موتور، در کابین هیوندای‌ آوانته صدای کمک فنرها و شکست هوا در سرعت‌های بالا نیز قابل شنیدن است که حکایت از عایق‌بندی ضعیف اتاق خودرو دارد. سیستم تعلیق هیوندای‌ آوانته نیز در برخورد با دست اندازها عملکردی عادی را به نمایش می‌گذارد و در جایگاهی ضعیف‌تر نسبت به رنو مگان و سیتروئن زانتیا قرار می‌گیرد. شتاب و کشش مناسب، برگ برنده هیوندای‌ آوانته در مقابل رقبایش محسوب می‌شود. در واقع برخلاف ظاهر ساده و بی‌آلایش این خودرو، هیوندای‌ آوانته از شتاب مناسبی برخوردار است و در صورتی که اهل تجربه هیجان هنگام رانندگی باشید، از سواری هیوندای‌ آوانته لذت کافی را خواهید برد.

زیر کاپوت هیوندای‌ آوانته یک پیشرانه چهار سیلندر دو لیتری تنفس طبیعی قرار دارد که حداکثر 143 اسب‌بخار قدرت و 182 نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند. این ارقام برای وزن 1310 کیلوگرمی آوانته کافی به نظر می‌رسند و شتاب صفر تا صد حدود ده ثانیه را برای این سدان اقتصادی کره‌ای فراهم می‌آورد. برای سیستم انتقال قدرت هیوندای آوانته از گیربکس پنج سرعته دستی یا چهار سرعته اتوماتیک استفاده شده است که هر دو این گیربکس‌ها عملکرد قابل دفاعی را ارائه می‌دهند. مصرف سوخت ترکیبی هیوندای‌ آوانته نیز حدود 8 لیتر در صد کیلومتر است که رقم مناسبی برای یک سدان کوچک یک دهه پیش محسوب می‌شود.

هیوندای آوانته در سال 2001 میلادی توسط موسسه یورو انکپ مورد آزمون ایمنی قرار گرفته که حاصل آن کسب سه ستاره ایمنی از پنج ستاره موجود در حوزه حفظ ایمنی سرنشینان خودرو بوده است. امکانات ایمنی هیوندای‌ آوانته نیز در حد یک خودرو متعلق به دهه اول قرن بیست و یکم، رضایت‌بخش و کافی به نظر می‌رسند. سیستم ترمز دیسکی برای چهار چرخ مجهز به ABS و EBD به همراه کیسه هوای راننده و سرنشین تنها تجهیزات ایمنی آوانته را تشکیل می‌دهند که برای یک خودرو ساخته شده بین سال‌های 2001 تا 2006 کافی به‌نظر می‌رسند.

هیوندای‌ آوانته یک سدان کره‌ای کم استهلاک، چالاک، بادوام و باکیفیت است که پس از گذشت حدود یک دهه از زمان توقف تولید، همچنان ارزش خود را حفظ کرده است. در حقیقت خرید هیوندای‌ آوانته نسبت به خرید خودرویی همچون سیتروئن زانتیا هزینه‌های نگهداری کمتری را به راننده اعمال می‌کند و دردسرهای کمتری برای وی به دنبال خواهد داشت. با این حال باید توجه کرد که یک دهه از توقف تولید هیوندای‌ آوانته می‌گذرد. آوانته حتی در زمان تولید نیز ظاهر جذابی نداشت و این روزها با هجوم انبوه خودروهای چینی، دیگر کسی توجهی به هیوندای‌ آوانته نشان نمی‌دهد. با توقف تولید این خودرو در ایران و جهان نیز به‌مرور تهیه قطعات یدکی این خودرو به‌خصوص لوازم ظاهری آن برای مالکان سخت‌تر خواهد شد و آن‌ها برای نگهداری از آوانته راهی دشوار در پیش‌رو خواهند داشت. به همین دلیل توصیه می‌شود با توجه به تورم شدید قیمت‌ها در بازار خودرو و شرایط عجیبی که بر این فضا حکم‌فرما شده است، پیش از اخذ تصمیم نهایی برای خرید هیوندای‌ آوانته، سایر رقبای این خودرو همچون رنو مگان و خودروهای چینی جوان‌تر همچون جک J5 و ام وی ام 550 را نیز مد نظر داشته باشید.